Hvað eru mörg svona tilfelli sem enginn veit um?

"Dottaði undir stýri." Hvað eru mörg svona tilfelli sem engin veit um? Því miður eru margir ekki til frásagnar og því erfitt að sanna hvenær fólk sofnar undir stýri - fyrir utan að flestir myndu ekki viðurkenna það, ef svo hefði verið. Sjálf ferðast ég mikið um þjóðvegina á öllum tímum dags og það hefur sannarlega hvarflað að mér, þegar ég hef fengið bíla á móti mér sem stefna yfir miðlínuna, hvort viðkomandi sé að sigla inn í svefninn.

Dottaði undir stýri

Prósendur af umferðarlagasektum í forvarnasjóð?

Mér hefur oft dottið í hug hvort ekki væri ráð að taka ákveðna prósentu af innheimtum umferðarlagasektum, sem ella renna í ríkissjóð, og setja þá þær í sérstakan forvarnasjóð. Slík fordæmi eru til og má þar nefna að ákveðin prósenta af seldu áfengi fer í forvarnir gegn áfengisbölinu og svo er einnig með tóbakið þar sem ákveðið hlutfall af fjármunum sem koma inn fyrir tóbak er varið í tóbaksvarnir. Þannig mætti búa til tekjustofn til þess að standa straum af kostnaði við forvarnastarf gegn umferðarslysum. Ég sé fyrir mér auglýsingaherferðir sem mætti kosta með þessum hætti auk þess sem hinir ýmsu aðilar sem láta sig forvarnir í umferðar skipta, gætu sótt um í sjóðinn. Þar nefni ég t.d. ýmis félagasamtök á borð við Lions og Kiwanis sem oft hafa staðið fyrir kaupum á hjálmum fyrir börn og fl. í þeim dúr. Einnig væri hægt að kosta framleiðslu á kennslumyndböndum til sýninga í sjónvarpi þar sem ökumönnum er kennt hvernig á að aka inn á að- og fráreinar, skipta um akrein, aka framúr á þjóðvegum o.s.fr. Nóg er af verkefnum, svo mikið er víst. Með þessum hætti kæmi myndarlegur sjóður sem myndi fjármagna svona verkefni. Þetta er alls ekki galin hugmynd og því skora ég á alþingismenn, sem láta sig umferðaröryggismál varða, að ljá henni máls. Það er fyrir löngu orðið tímabært að umferðaröryggismál verði eitt af stóru málunum á Alþingi en hingað til hef ég ekki séð þeim sérstaklega hampað í stefnuskrám stjórnmálaflokkanna.

Krossa fingur það sem eftir lifir helgarinnar.

Í dag eru tvö ár liðin frá því tveir ungir drengir létust í umferðarslysi í Öxnadal í nánd við Akureyri. Þeir voru á leiðinni á Bíladaga en lá of mikið á og komust ekki á leiðarenda. Þótt ég viti ekki á hvaða leið það fólk var sem sagt er frá í fréttinni, lýsir aksturslagið til þess að eitthvað hafi legið á. A.m.k. sér ökumaður ástæðu til að aka framúr sjúkrabíl í forgangsakstri. Þegar þetta er ritað hafa ekki orðið alvarleg slys þessa helgina, eftir því sem ég best veit. Það lá við slysi við Borgarfjarðarbrúna í gær þegar bíl á ofsahraða var ekið fram úr mér og mínum þar sem framúrakstur var bannaður. Sá ökuníðingur rétt slapp við að aka framan á bíl sem kom úr gangstæðri átt. Þeim ógæfusama manni, sem svo hagaði sér með fjölskylduna með sér í bílnum, lá ekki meira á en svo að hann þurfti að komast í Hyrnuna! Þar sá ég hann leiða börnin sín inn, líklega til að kaupa pylsu. Hvaða tilgangi þjónar svona aksturslag? Ég tók bílnúmerið hans niður og var að velta því fyrir mér að setja það út á vefinn. Ég hætti við það vegna þess að ég vona að þetta hafi verið einstakt tilfelli - eða hann lesi þessa færslu og skammist sín. Megi þessi þjóðhátíðardagur líða til enda án þess að fleiri tár falli. Sendi vinum mínum á Suðurnesjum, sem í dag minnast ástvina sinna sem létust þennan dag fyrir tveimur árum, ljós og kærleik.

Tóku fram úr sjúkrabíl í forgangsakstri

Banaslysin ein endurspegla ekki ástandið í umferðarmálum.

Ég er ekki hissa á að fjölgun mænuskaddaðra eftir umferðarslys, eins og fram kemur í fréttinni. Afleiðingar umferðarslysanna eru oft huldar almenningi og því fæstir aðrir en þeir sem eiga um sárt að binda sem vita nákvæmlega söguna að baki slyssins. Nú eru aðeins 2 látir í umferðarslysum á þessu ári og er sú tala langt undir meðaltali. Sú tala segir okkur þó alls ekki alla söguna því mjög margir liggja örkumla eftir umferðarslys. Alvarlega slasaðir eru mjög margir hér á landi. Ég hef lengi haldið því fram að við Íslendingar höfum yfir að ráða færustu læknum í heimi sem tekst oft að bjarga fólki frá dauða eftir umferðarslys. Þá er lögreglan og sjúkralið fljótara á slysstað hér á landi en þar sem fjarlægðir eru meiri en hvorutveggja skiptir afar miklu máli. M.o.o: Slysin er ekki færri hér á landi, þótt banaslysin sé e.t.v. svipuð og í öðrum löndum, en alvarlega slasaðir eru án efa fleiri hér á landi en annars staðar.

Í lok þessa mánaðar verður haldin alþjóðleg ráðstefna um mænuskaða sem skipulögð er m.a. af Sigrúnu Knútsdóttur yfirsjúkraþjálfara á Grensásdeildinni en hún er okkar helsti sérfræðingur í endurhæfingu mænuskaddaðra. Sjálf er ég búin að skrá mig á ráðstefnuna og ætla m.a. að kynna mér helstu orsakir mænuskaða í umferðinni með það í huga að nýta mér þekkinguna til þess að uppfræða ungt fólk um þau mál.

Fátt er skelfilegra fyrir ungt fólk en að mænuskaddast á unga aldri og þurfa í framhaldinu að verja ævinni í hjólastól.

Nú eru bíladagar á Akureyri og þá hugsa ég með skelfingu til allra þeirra ungmenna sem verða á ferðinni á þjóðvegum í nánd við Akureyri. Ég hugsa meðal annars til Bergþóru og Erlu, mæðra ungur drengjanna sem létust í Öxnadalnum fyrir réttum tveimur árum á leið til Akureyrar. Hugur minn er hjá þeim og ástvinum þeirra. Nú eru helstu ferðahelgar sumarsins framundan og ég bið og vona að allir komi heilir heim eftir sumarið.

Mænusköðum eftir slys hefur fjölgað gríðarlega

"Guð láti gott á vita"

Ég vona svo sannarlega að Sniglarnir, allir sem einn, taki þessa yfirlýsingu alvarlega. Eina leiðin til þess að sporna við ofsaakstri innan bifhjólasamtaka, hverju nafni sem þau nefnast, er sú að félagsmenn veiti hver öðrum aðhald og líði ekki hvers konar hraðakstur og annan glæfralegan akstur. Innra aðhald er besta leiðin og skylda hvers og eins að hafa  sterkar skoðanir á slíku og láta þær heyrast þegar og ef menn gerast brotlegir.

Sniglarnir fordæma háskaakstur

Dómur vegna ofsaaksturs hefur fallið sem byggður er á hegningarlögunum!

 Stefán Eiríksson, lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins, rakst á umfjöllun mína um ofsaakstur og hegningarlagabrot hér á blogginu. Hann benti mér réttilega á að ríkissaksóknari hafi fallist á að gefa út ákæru fyrir brot á hegningarlögum fyrir ofsaakstur, eins og hann taldi forsendu til að gera. Ríkissaksóknari fól embættinu jafnframt að fylgja málinu eftir og maðurinn var fyrir réttum mánuði dæmdur fyrir hegningarlagabrot og umferðarlagabrot vegna ofsaaksturs, sjá dóminn hér:

 

http://www.domstolar.is/domaleit/nanar/?ID=S200700611&Domur=2&type=1&Serial=1

 

Þetta mál vakti hins vegar ekki mikla athygli í fjölmiðlum, en þó var frá því greint í einu dagblaði eða tveimur. Þetta er auðvitað afarmikilvæg stefnubreyting af hálfu ákæruvaldsins og undirstrikar vel hversu alvarlegum augum lögreglan lítur þessi mál.

Þótt ég þykist fylgjast vel með umferðaröryggismálum, fór þetta fram hjá mér. Ég er auvitað mjög ánægð með þess stefnubreytingu og vona að þetta sé aðeins byrjun Stefáns Eiríkssonar á því sem koma skal; þ.e. að taka hart á brotum sem þessum.

 

500 hestafla ofurkraftur - til hvers?

Til hver í ósköpunum er Brimborg að flytja inn 500 hestafla ofurkraftmikinn bíl ef jafnvel starfsmennirnir geta ekki ekið honum af ábyrgð? Í tilkynningu frá Brimborg kemur fram að bílinn sé fluttur inn til þess að vekja athygli á þeirri ábyrgð sem fylgir því að aka kraftmiklum bílum. Maður veltir því fyrir sér hvað gerist  þegar menn, sem haldnir eru hraðafíkn, komast undir stýri á svona ökutæki, sem að mínu viti á ekkert erindi á íslenska þjóvegi. Ég geri ekki ráð fyrir að kaupendur Ford GT 500 hestafla sportbíls kaupi hann til þess að aka nota hann sem samgöngutæki. Það er löngu þekkt staðreynd að þeir sem kaupa sér kraftmikla bíla nota kraftinn líka við hraðakstur. Brimborg ætti heldur að eyða meira púðri í að vekja athygli á öruggustu bílum sem völ er á í heiminum; Volvo, og selja hann út á öryggið  fyrst og fremst.  Þegar bílar eru auglýstir í fjölmiðlum er oftast gert út á snerpu, kraft, flottheit, hraða og spennu. Sjaldan hafa bílainnflytjendur gert út á öryggi sem söluhvetjandi þátt.

Missti stjórn á 500 hestafla ofursportbíl sem endaði á umferðarskilti

Ég tek ofan fyrir Ólafi Helga.

Enn og aftur tekur Ólafur Helgi Kjartansson, sýslumaður í Árnessýslu, af skarið og talar tæpitungulaust um aðgerðir til bættrar umferðarmenningar. Fyrir skömmu lýsti hann þeirri skoðun sinni að óverjandi væri að fela börnum akstur vélknúinna ökutækja og átti þar við að 17 ára ökumenn eru ennþá börn í skilningi laganna. Hann vill, eins og ég og fleiri, hækka ökuleyfisaldurinn í 18 ár og rökstyður það með því að mikill þroskamunur sé á 17 og 18 ára ungmennum. Nú gengur hinn skeleggi sýslumaður fram fyrir skjöldu og lýsir því yfir að hann ætli að láta reyna á nýtt ákvæði umferðarlaga sem heimilar haldlagningu ökutækis vegna alvarlegra ofsaaksturstilfella. Eftir því sem ég kemst næst ætlar hann að láta reyna á þetta ákvæði varðandi mennina sem óku á ofsahraða í Þingvallaþjóðgarðinum. Við, sem viljum koma böndum á ofsaakstursmenn og konur fögnum þessu framtaki Ólafs Helga og skorum á dómsyfirvöld að taka boltann á lofti frá Ólafi og dæma ökutækin af þessu ógæfufólki, öðrum til viðvörunar.

Virðingarverð yfirlýsing

Það er virðingarvert að heyra að bifhjólasamtök fordæmi ofsaakstur. Ég hefi gjarnan viljað sjá samskonar yfirlýsingu frá Sniglunum.

Bifhjólasamtök fordæma háskaakstur

Ofsaakstur á að vera hegningarlagabrot.

Það gleymist oft í umræðunni um of hraðan akstur að ef hann leiðir til slyss, getur ökumaður átt það á hættu að fá á sig svokallaða endurkröfu. Ofsaakstur heyrir undir "vítavert gáleysi" og ef Endurkröfunefnd úrskurðar að svo sé, verður ökumaðurinn að greiða allan kostnaðinn, eða hluta hans, út eigin vasa. M.ö.o: Tryggingafélagið leggur út fyrir þeim skaða sem hann veldur en sendir síðan reikninginn á viðkomandi auk þess sem bótaréttur hans til slysabóta fellur niður. Þannig má ætla að þeir einstaklingar sem sátu undir stýri í þeim umferðarslysum að undanförnu sem sannarlega voru vegna vítaverðs gáleysis, fái engar slysabætur, þrátt fyrir að þeir verði hljóti e.t.v. líkamleg örkuml. Menn gera sér oft enga grein fyrir þeim fjárhagslega skaða sem þeir valda með gáleysi sínu og líklega vita þeir margir ekki að auk þess að missa bótaréttinn, þurfa þeir að greiða það tjón sem hlýst af akstrinum út eigin vasa. Slíkar endurkröfur hafa leitt til gjaldþrota margra ökumanna og fjölskyldna þeirra. Í fréttum í kvöld var skýrt frá því að annar þeirra ökumanna sem lentu í bifhjólalslysi á ofsahraða um helgina, hafði verið tekinn af lögreglunni á ofsahraða með son sinn 13 ára aftan á hjólinu! Maður veltir fyrir sér hvort svona menn eigi ekki að hljóta dóm sem byggður er á hegningarlögum. Hvað er þetta annað en tilræði við saklaust fólk! Það er löngu orðið tímabært að farið sé að beita hegningarlögum í svona tilfellum. Stefán Eiríksson lögreglustjóri lét á það reyna fyrir skömmu þegar hann sendi mál til ríkissaksóknara þar sem hann krafðist refsingar skv. hegningarlögum en fékk ekki hljómgrunn fyrir því. Það var vissulega miður því ég veit að flestir eru sammála um að ofsaakstur er glæpur sem þarf að uppræta með öllum ráðum.