Óvæntur hjólhestur

Á laugardaginn bauð sonur minn mér í hjólreiðaferð. Það boð var vel þegið, þrátt fyrir að minn gamli hjólhestur væri nánast boðlegur á þjóðminjasafnið. Gamla DBS hjólið mitt var dregið fram og hjálmurinn mundaður. Það vakti athygli mína að sonur minn og tengdadóttir vildi ólm koma við hjá tengdaforeldrum hans í næsta húsi til þess að fá lánaðan nútímalegri farkost fyrir "aldraða" móðurina. Ég maldaði í móinn og sagðist sæl með DBS hjólið mitt. En við það varð ekki komandi. Ég lét þetta eftir unga parinu en þegar við mættum á hlaðið hjá tengdaforeldrunum höfðu þau komið þar fyrir glænýju Moongoose reiðhjóli af flottustu gerð. Sú gamla átti nefnilega afmæli og þetta var afmælisgjöfin!

Það var mikil gleði í ríkjandi í þessari hjólreiðaferð. Nýja hjólið er búið alls kynd nútímaþægindum eins og dempurum og gírum sem auðvelduðu aldraðri konu að takast á við brekkurnar.

Svo hringdi litli námsmaðurinn frá Danmörku og ég greindi söknuð í röddinni hjá honum í rigningunni í Kaupmannahöfn. Gleðilgur afmælisdagur, svo ekki sé meira sagt.

Athugasemdir

[Forvitna blaðakonan, 30.7.2007 kl. 15:21]

Ranka mín enn og aftur til hamingju með daginn; afmælisgjöfin er hérna á borðinu fyrir framan mig en hún er sannarlega ekkert í kíkingu við gjöfina frá Svavari þinum. Lánsöm kon þú að eiga góða drengi. Mig langaði alltaf svo í strák en fékk dömurnar hverja á fætur annarri. Er svo sem ekki að kvarta en ógurlega væri gaman að eiga einn háan og herðabreiðan myndardreng sem kæmi og lagaði það sem þyrfti og bakkaði Mef upp í vinnunni við húsið. Það er akkúrat það sem hann þarf núna.

En hvað með gamala skrjóðinn, er hann ekki fínn á göturnar í Hveragerði rennisléttar?

es. ÁG ljúfmennskan uppmáluð að vanda. Bjargði málum.

[Ragnheiður Ólafía Davíðsdóttir, 30.7.2007 kl. 15:50]

Þú mátt hér með eiga gamla DBS hjólið mitt, kæra systir. Það dugar vel, gíralaust, á sléttum Hveragerðis.