Ef ég væri kennari...

...myndi ég velja  mér framhaldsskóla til að kenna í. Ungmenni, á aldrinum 16-20 ára, eru óendanlega frjó og skemmtileg, lifandi og spennandi. Ég er svo lánsöm að vera "gestakennari" í framhaldsskólum landsins og nýt nánast daglega samvista við þetta frábæra fólk.

Ég er haldin smá tölvufælni og hef ótrúlegt lag á að klúðra fartölvunni minni þegar mest á reynir, þ.e. þegar ég ætla að fara að sýna mitt frábæra efni í lífsleiknitímum. Þá bregst það ekki að upp sprettur vaskur hópur nemenda sem bjarga málunum. Hinir ungu nemendur "mínir" hafa ekki sjaldan bjargað mér á ögurstundu - enda kunna þau tungumál tölvuna betur en flestir aðrir.

Ég var að koma út Fjölbrautarskóla Garðabæjar þar sem ég var með forvarnafræðslu fyrir tvo hópa. Nemendur voru orðnir þreyttir eftir vikuna en tóku á móti mér af ljúfmennsku og fylgdust spennt með efninu. Þau spurðu skynsamlegra spurninga og sýndu kurteisi og háttvísi í hvívetna.

Nú er forvarnaátak í gangi þar sem foreldrar eru hvattir til að verja meiri tíma með börnum sínum - enda hefur komið í ljós í könnunum að það vilja börnin helst af öllu; vera með mömmu og pabba. Ég hvet foreldra til að missa ekki af þessum frábæru árum  með börnum sínum og njóta þess að upplifa þessi merkilegu ár í lífi þeirra.

Athugasemdir

[Eyþór Árnason, 24.11.2007 kl. 00:33]

Já þetta er gott fólk. Kveðja