Upp á vigt stíg ég ekki!

Ég varð byrja í heilsuátaki í dag. Vinnustaðurinn minn stendur fyrir þessu átaki og gefst öllum kostur á að taka þátt. Í gær vorum við mæld og vegin og verður árangurinn skoðaður að þremur mánuðum liðnum. Ég harðneitaði að stíga á vigtina - enda hef ég brúkað slíkt tæki frá því það þótti nauðsynlegt að skrá hæð og þyngd kvenna sem  mættu í Leitarstöð Krabbameinsfélagsins. Þá steig ég í síðasta sinn á vigt og mun aldrei gera það. Það er prinsippmál. Nú kann einhver að halda að þyngd mín sé viðkvæmt mál - en svo er ekki. Ég æfi eins og berserkur, hjóla og stunda fjallaklifur og því er líkamlegt ástand mitt með besta móti. En uppá vigt stíg ég ekki. Þegar árangur heilsuátaksins verður veginn og metin í desember, verða mínir vinnuveitendur að láta sér nægja ummál mitt í sentímetrum. Og hana nú!

Athugasemdir

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 4.9.2007 kl. 16:39]

Ég styð þig í þessu Ragnheiður mín - enda segja kílóin ekki svo mikið

En þú ert í flottu formi - og verður sjálfsagt ennþá flottari þegar þessu átaki lýkur.