Eru læknar ósnertanlegir?

Mér er næst að halda að sumir læknar fylgist ekki með framþróun í tæknimálum. Margir þeirra virðast njóta ofurverndar og virðast hafa það markmið í lífinu að láta ekki ná í sig undir neinum kringumstæðum. Eins og glöggir bloggarar lásu, lenti ég í veikindahremmingum um páskana. Niðurstaða læknasveitar þeirrar er skoðaði mig, var sú að ég yrði að gangast undir meiriháttar bloðrannsóknir vegna þess að blóð mitt vildi ekki storkna eins og eðlilegt getur talist. Mér var vísað til blóðmeinafræðings sem sendi mig í ótal bloðrannsóknir. Síðan eru liðnar okkrar vikur og ég hefi ekki enn fengið að líta niðurstöður þeirra rannsókna. Ástæðan er einföld: Mér hefur ekki tekist að ná í lækninn - þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. Sá ágæti maður hefur símatíma einu sinni í viku og þann dag verður fólk að hringja í læknastofuna og láta setja sig á svokallaðan símalista sem læknirinn hringir út sama dag. Ekki þýðir að hringja á öðrum degi og óska eftir að nafn manns sé sett á listann góða þannig að læknirinn hringi þegar símadagurinn rennur upp. O, nei. Á miðvikudegi skal hringa og ekkert múður. Ef hinn sjúki getur ekki hringt á miðvikudegi, er það hans vandamál. Á listann skal hann ekki nema þennan tiltekna dag. Ég á hreint ekki orð yfir þessa "þjónustu". Það er eins og sumir læknar hafa aldrei heyrt minnst á tölvupóstsamskipti. Ekkert væri auðveldara en ef læknirinn svaraði fyrirspurn minni tölvupósti. Nú er ég reyndar orðin nokkuð viss um að niðurstöður títtnefndra blóðrannsókna minna feli ekki í sér bráðdrepandi sjúkdóm því þá væri læknirinn líklega búin að hringja. Það hefur hann aftur á móti ekki gert, þrátt fyrir að mér hafi tekist að smygla mér inn á listann góða, þótt ekki væri miðvikudagur! Kann að vera að það hafi verið mín höfuðsynd að lauma mér inn á símalistann á röngum degi? Hvað er þetta með lækna og aðgengi sjúklinga að þeim? Af hverju vernda þeir gegn því að sjúklingar þeirra hafi aðgengi að þeim? það er t.d. auðveldara að ná símsambandi við ráðherra en blóðmeinasérfræðinginn minn. Í öllum bænum stigið nú niður af þeim stalli sem þið teljið ykkur þurfa að trjóna á, ágætu læknar. Þið eruð bara venjulegt fólk eins og við hin.

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 28.5.2007 kl. 15:28]

Þó ætti að nefna nafn læknisins. Það er varla nein goðgá eða mannorðsmeiðandi! En kannski vísar hann þér þá bara frá sér.

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 28.5.2007 kl. 17:39]

Sæl Ragnheiður mín.

Það gleður mig að þú skulir taka þetta mál upp - það er löngu tímabært að læknar átti sig á því að samfélagið hefur breyst. Það eru einfaldlega gerðar aðrar og meiri kröfur um þjónustu við fólk nú á dögum heldur en um miðja síðustu öld þegar fólk kom langar leiðir til þess að sitja á biðstofu læknisins eða bankastjórans og bíða þar tímunum saman að fá viðtal.

Þessi læknir ekki einn um þetta, því miður. Flestir sérfræðingar hafa því miður þennan háttinn á. Það er svo sannarlega kominn tími til að læknar átti sig á innreið nýrra samskiptaleiða - og nýti sér samskiptanýjungar nútímans til að bæta og auka þjónustu sína við sjúklingana.

[Ragnheiður Ólafsdóttir, 28.5.2007 kl. 18:15]

Þetta er alveg óþolandi nafna mín, maður á að geta verið í tengslum við læknana sína og það er alveg tímabært að taka upp betri samskipti lækna við sjúklinga sína eða er þetta bara að verða enn einn þáttur græðginar þar sem ekkert mannlegt skiptir máli lengur?