Stóra stundin að renna upp.

Þá er að koma að því. Á morgun rennur stóra stundin upp þegar við hefjum úrsendingu á dagskrá á Stöð tvö þar sem safnað verður fjármunum til Mænuskaðastofnunar Íslands. Þetta verkefni, þ.e. að halda utan um alla fjölmiðlaumræðu og almannatengsl, hefur verið mér afar kærkomið vegna tengsla minna við þær mægður Auði og Hrafnhildi en Auður er æskuvinkona mín og því hef ég fylgst náið  með baráttu hennar frá Hrafnhildur slasaðist.

Það er ótrúlega mikilvægt að eiga góða að. Því komst ég að þegar ég var að reyna að koma þessu átaki að í fjölmiðlum. Vinir mínir, skólafálagar og gamlir vinnufélagar í blaðamennskunni hafa tekið mér opnum örmum og opnað dyr sínar fyrir umfjöllun um mænuskaða. Það hefur líka reynst mér vel í þessu verkefni að vita nákvæmlega hvernig efni ég get boðið fjölmiðlafólki - enda hef ég setið hinu megin borðs; þ.e. verið í hlutverki blaða- eða fjölmiðlamannsins og veit því nákvæmlega hvaða áherslur þurfa að vera til staðar í umfjöllunarefninu.

Ýmsir vinir mínir í hópi bloggara hafa einnig tekið málstaðinn upp og vakið athygli á honum; þar á meðal Ólína Þorvarðardóttir sem  skrifaði frábæra færslu um þessi mál.

Á morgun verður rennur stóra stundin upp. Ég hvet sem flesta til að leggja málefninu lið og gefa þannig mænusködduðum von um betra líf. Enginn veit hver er næstur. Þessa dagana er ungur maður að berjast við að ná heilsu eftir reiðsjólaslys sem leiddi af sér skaða á mænu. Vonandi mun sá skaði ganga til baka að öllu eða einhverju leyti en reynslan hefur þó sýnt að oft er á brattan að sækja fyrir þá sem einu sinni hafa skaddast á mænu.

Í mörg ár hef ég unnið með mænusködduðu fólki; fyrst í lögreglunni í gamla daga þegar ég flutti þessa einstaklinga í lögreglubíl á milli staða. Þá kynntist ég einni mörgum þegar ég var þátttakandi í áhugahóp um bætta umferðarmenningu sem sendi út fyrsta söfnunarþáttinn í sjónvarpi. Það var árið 1989, árið sem Hrafnhildur Thoroddsen slasaðist,  en dagskráin var á Stöð tvö, send út frá Hótel Íslandi. Sjónvarpsútsendingin var heilar fjórar klukkustundir og það söfnuðust 30 milljónir sem var gífurleg upphæð og var til þess að SEM samtökin gátu farið af stað með húsbyggingu sína við Sléttuveg. Það var einstaklega skemmtilegt verkefni og bar góðan árangur.

Hin síðari ár hef ég enn og aftur unnið með mænusködduðum sem hafa lagt VÍS lið í baráttunni við umferðarslysin. Nokkrir góðir vinir mínir hafa mætt á umferðarfundi VÍS og skýrt frá reynslu sinni af umferðarslysi sem leiddi til mænuskaða þeirra.  Það er mér því mikið ánægjuefni að VÍS er einn af stærstu styrktaraðilum Mænuskaðasamtaka Íslands og mun leggja þessari söfnun lið með mjög myndarlegum hætti. Þannig fæ ég og mitt ágæta félag kjörið tækifæri til að endurgjalda mænusködduðum það ómetanlega framlag sem þeir hafa lagt til baráttunnar við umferðarslysin.

Ég hlakka til útsendingarinnar annað kvöld og heiti á sem flesta að taka þátt í að gera draum þeirra að veruleika.

 

 

Amma, þú ert kúl!

Fyrst haustlægðin á þessu hausti er mun tilkomumeiri en Fay var vestur í Florida í ágúst. Hér geisar fárvirði þessa stundina en engin sjónvarpsútsending er rofin til þess að hvetja Hafnfirðinga og aðra nærsveitarmenn til að hamstra rafhlöður í búðum og byrgja glugga með sandpokum. Annars er það alltaf notalegt að heyra vindinn hamast í trjánum og regnið berja rúðurnar. Það er ákveðin stemmning yfir því að kveikja ljós við þessar aðstæður og lesa bækurnar sem urðu útundan í sumar.

Stefanía mín truflar mig í þessum skrifuðu orðum  til þess að fá túlkun ömmu sinnar á setningu úr Njálu. Það er ekki leiðinlegt að fá tækifæri til að líta í Njálu og hjálpa barninu. Hef reyndar afskaplega gaman af að hjálpa stelpunum með íslenskuna - enda fæ ég þar kjörið tækifæri til að rifja upp fræðin.

"Amma þú ert kúl" sagði Stefaníaá MSN eftir að hún hafði fengið svar við spurningunni sem verður ritgerðarefni hennar í fyrramálið.

Amman ætlar að halda áfram að vera kúl, eins og barnið orðar það, enda fátt leiðinlegra en fúlar ömmur sem kunna ekki að meta gáfuð og vel gerð barnabörn. Segi svo einhver að ég sé ekki hógvær!

Mænan er ráðgáta. Hjálpumst að.

Áætlað er að um 3,5 - 4,5 milljónir manna í heiminum búi við mænuskaða vegna slysa.
Á Íslandi eru rúmlega hundrað einstaklingar mænuskaddaðir. Nær helmingur þeirra
slasaðist í umferðarslysum. Þá hlýst mænuskaði einnig af völdum íþrótta, glæpa, sjúkdóma, vinnuslysa, útreiða og af ýmiss konar falli. Meðalaldur þeirra sem skaddast á mænu er um 20 ár þannig að flestir eru mjög ungir þegar þeir verða fyrir þessari lífsreynslu. 

 Mænuskaði einn alvarlegasti skaði sem einstaklingar geta hlotið og hann skilur eftir sig mikla ólæknanlega eyðileggingu. En það er alltaf von og sú von endurspeglast í tilurð Mænuskaðastofnunar Íslands, sem varð til vegna þrautseigju Auður Guðjónsdóttur, sem hefur árum saman barist fyrir því að íslenska þjóðin beiti sér fyrir því á alþjóðavísu að lækning á mænuskaða verði að veruleika. Elja Auðar hefur vakið verðskuldaða athygli og nú hafa íslensk stjórnvöld, fyrirtæki og einstaklingar tekið höndum saman og sett á fót Mænuskaðastofnun Íslands í þeim tilgangi að styðja hugsjón hennar. 

Mænuskaðastofnunin var stofnuð 11. desember 2007. Markmið hennar er að vera leiðandi afl á sviði úrræða fyrir mænuskaddaða og vinna að því með öllum tiltækum ráðum að lækning á mænuskaða verði að veruleika. Aðaltilgangur stofnunarinnar er að vekja athygli á málefninu á alþjóðavettvangi og safna fé til handa læknum, vísindamönnum og öðrum sem vinna að framförum til heilla mænusködduðum. Gagnabanki hefur verið starfræktur í tvö ár með fulltingi Alþjóða heilbrigðismálastofnunarinnar og Heilbrigðisráðuneytisins og er hugsaður sem alþjóðleg  upplýsingabrú um nýjungar í meðferð við mænuskaða.  Nú er hafið fjáröflunarátak til styrktar Mænuskaðastofnun Íslands sem nær hámarki með beinni sjónvarpsútsendingu í opinni dagskrá á Stöð tvö á föstudaginn kemur. Landsfrægir skemmtikraftar koma fram í þættinum auk þess sem rætt verður við mænuskaddaða einstaklinga og aðstandendum þeirra. 

Almenningur getur lagt málefninu lið með því að hringja í símanúmerin 904-1000, 904-3000 og 904-5000 og verður þá upphæðin sem myndar seinni hluta símanúmersins gjaldfærð af símreikningi þess sem gefur. Þá er einnig hægt að leggja málefninu lið með því að kaupa gestaþraut úr tré sem seld verður á sjúkrahúsum landsins, í líkamsræktarstöðvum World Class, í verslunarmiðstöðvum, í verslunum Símans og Debenhams og á fleiri stöðum. Tekið verður á móti fjárframlögum í beinni útsendingu og munu læknar, hjúkrunarfræðingar og annað heilbrigðisstarfsfólk svara í símanúmerið 553-7600 Ég hvet ykkur öll til að fylgjast með á föstudaginn og hjálpa okkur að gera draum mænuskaddaðra að veruleika.

Hér er hún Bídó mín.

 

Mátti til með að setja hér inn mynd af okkur Bídó (Hrafnhildi Thoroddsen) sem ég passaði þegar hún var nokkurra mánaða. Myndin er tekin áðan þegar við vorum að undirbúa átakið. Elsku stelpan hún Bídó er búin að heyja mikla og harða baráttu til þess að ná heilsu og geta bjargað sér sjálf. Það getur hún núna, þökk sé henni sjálfri og móður hennar, Auði Guðjónsdóttur. Bídó hefur afrekað meira en margir minna fatlaðir. Hún tók stúdentspróf, þrátt fyrir heyrnarskerðingu og fjöláverka.

 

 Bidó hefur mikla kímnigáfu eins og mamma hennar og skiptir aldrei skapi. Hún er sífellt að æfa sig og býr yfir æðruleysi sem við, ófötluð, getum svo sannarlega tekið okkur til fyrirmyndar. Mað er mannbætandi að umgangast "fósturdóttur" mína en ég kem alltaf glaðari af hennar fundi.

 

Gestaþraut og 904-1000 - 904-3000 og 904-5000

...eru símanúmer þau sem hægt er að hringja í til þess að styrkja Mænuskaðastofnun Íslands. Hæér sjáið þið líka gestaþrautirnar sem Mænuskaðastofnun Íslands selur til fjáröflunar. Gestaþrautirnar eru táknrænar fyrir mænuna sem enn er læknum ráðgáta og lækningar skammt á veg komnar. Gataþrautirnar eru sniðug tækifærisgjöf og því hvet ég alla til að leggja þessu málefni lið. Sölustaðir eru flest sjúkrahús landsins, World Class stöðvarnar, umdæmisskrifstofur VÍS, Demenhams og fleiri staðir. Um helgina verða gestaþrautirnar seldar í Smáralind og í Kringlunni. Skemmtileg þraut sem allir geta dundað sér við - ungir sem aldnir. Koma svo.....

 

Mænan er ráðgáta sem við getum leyst.

Mænan hefur átt hug minn allan undanfarið. Ég hef það ánægjulega verkefni með höndum, þessa dagana, að undirbúa fjáröflunarátak Mænuskaðastofnunar Íslands sem nær hápunkti með beinni sjónvarpsútsendingu á Stöð tvö næsta föstudag.

Það er æskuvinkona mín, Auður Guðjónsdóttir, sem stofnaði Mænuskaðastofnun Íslands, ásamt dóttur sinni, Hrafnhildi, í desember á síðasta ári eftir tæplega tuttugu ára baráttu fyrir rannsóknum sem leitt geta til lækninga á þessum alvarlega skaða. Hrafnhildur, og aðrir mænuskaddaðir vinir mínir, hafa löngum lagt mér lið við forvarnastarfið en án þeirra hefði umferðarfræðslan ekki orðið eins árangurs- og áhrifarík og raun ber vitni. Þessir einstaklingar hafa ferðast með mér um landið, tekið þátt í myndbandagerð, komið sem gestir á blaðamannafundi og verið fyrirsætur í auglýsingum sem ég hef unnið í starfi mínu. Það er mér því kærkomið að fá nú tækifæri til að þakka þeim hjálpina með því að leggja málstað Mænuskaðastofnunar lið í fjáröflunarátaki samtakanna og viðhalda voninni, sem þau öll bera í brjósti, um að hljóta bata.

Rannsóknir á mænuskaða eru skammt á veg komnar og þarfnast því stofnunar á borð við Mænuskaðastofnun Íslands sem þegar hefur rutt brautina og sett af stað gagnabanka þar sem vísindamenn og læknar um allan heim geta leitað. Auður hefur með elju sinni og óbilandi trú á málstaðinn, unnið gífurlega mikilvægt starf í þágu mænuskaddaðra, meðal annars framleitt heila kvikmynd sem sýnd hefur verið um allan heim á mörgum tungumálum. Ég er sannfærð um að Ísland mun skapa sér nafn á alheimsvísu fyrir frumkvöðlastarf í þágu mænuskaðarannsókna - enda starfið rétt að byrja.

Nú er hafin sala á gestaþrautum þar sem ágóðanum verður varið beint til Mænuskaðastofnunar Íslands. Þá verður fjáröflunarútsending næsta föstudag þar sem landþekktir skemmtikraftar koma fram á milli þess sem rætt er við mænuskaddaða og aðra sem koma að þeirra málum. 

Ég hvet alla, sem þess eiga kost, að leggja þessu góða málefni lið.

Vestfirðir kalla.

Í dag fer ég vestur. Það er alltaf tilhlökkunarefni að fara á Vestfirðina. Að þessu sinni er tilgangurinn tvíþættur; annars vegar að fræða nemendur Menntaskólans á Ísafirði um umferðarmál og hins vegar að heiðra vini mína, Ólínu og Sigga á fimmtugsafmæli beggja. Í leiðinni tek ég viðtal við fatlaða stúlku vegna fjáröflunarátaks Mænuskaðastofnunar Íslands sem fer fram í næstu viku. Sonardóttir mín, söngkonan Stefanía, mun koma á laugardaginn til þess að syngja í afmælisveislunni. Vonandi verða berin ekki frosin en varla er hægt að fara vestur á þessum árstíma án þess að hafa viðkomu í vestfirskum berjabrekkum.

Erlendir gestir í roki og rigningu.

Þau voru óblíð náttúruöflin í dag þegar ég bauð erlendum gestum mínum í skoðunarferð um náttúruperlur Íslands. Alþjóðlegur hópur umferðaröryggissérfræðinga varð að láta sér lynda  rok og rigningu við Geysi, Gullfoss, á Þingvöllum og í Bláa lóninu. Einhvern veginn var ég ekki laus við smá samviskubit þegar ég reyndi að afsaka veðrið í dag - þrátt fyrir að ég gæti á engan hátt haft áhrif á það. Þess í stað reyndi ég að bæta þeim upp afleitt veður með því að bjóða uppá frábæran leiðsögumann og ekki síðri ökumann frá ferðaskrifstofunni Ísafold. Þessir tveir einstaklingar kunnu svo sannarlega sitt fag. Það var þó huggun harmi gegn að hinir erlendu gestir mínir voru afar ánægðir með ferðina og lofuðu íslenska náttúru og gestrisni okkar íslendinga sem þeir nutu í vikunni.

Þessir einstaklingar, sem eru meðal þeirra fremstu í heimi á sviði umferðaröryggisrannsókna, kynntu mér nýjustu rannsóknir sínar og meðal annars koma fram að margir þeir bílar sem hér eru á götunum standast ekki lágmarkskröfur um varnir gegn hálshnykkjum. Meðal annars bíllinn minn sem ég keypti nýlega vegna hinna fjögurra stjarna sem hann fékk fyrir öryggi. Fimmtu stjörnuna vantaði þó vegna þessara vankanta. Það vissi ég ekki en veit betur núna og mun skipta um bíl fljótlega.Þetta er eitthvað sem kaupendur bíla þurfa að skoða þegar þeir velja sér bíltegund.

Margar aðrar rannsóknir voru afar athyglisverðar og þá einkanlega þær sem ganga út á sjálfvirkar árekstravarnir, t.d. þær sem stundðar eru hjá Volvo. Ég ætla sannarlega að fylgjast með nýjustu rannsóknum þessara mætu manna - enda naut ég þess heiðurs að vera boðin þátttaka í hópnum sem hittist tvisvar á ári og ber saman bækur sínar á sviði umferðarslysarannsókna og forvarna. Ég gleymdi því snarlega veðrinu sem gerði okkur lífið leitt í dag - enda mörg mál mikilvægari en veðrið.

Fay kom og fór og Gústaf á leiðinni!

Fay og Gústaf eru fellibylir. Annar hefur látið að sér kveðja á nú þegar á Floridaskaganum en sá síðarnefndi er á leiðinni. Sjálf hitti ég Fay í síðustu viku - enda stödd vestur í Florida þegar "ósköpin" dundu yfir. Það verður þó að segjast eins og er að ég beið allan tímann eftir verðinu sem aldrei kom! Ef marka mátti sjónvarpið og fjölmiðla þar í fylki, var nánast von á heimsendi. Menn áttu að birgja sig upp með sandpokum, binda allt lauslegt niður, sanka að sér nauðsynjum og halda sig í kjöllurum húsa - alla vega áttu menn ekki að voga sér út fyrir hússins dyr í nokkra daga. Við, Íslendingarnir, biðum lengi eftir fellibylnum sem aldrei kom - alla vega ekki að okkar mati. Rokið var á við svona meðal-haustlægð á Íslandi en rigningin var öllu meiri. Það var eins og hellt hefði verið úr fötu. Við létum þetta ekkert á okkur fá og fórum í búðir og áttum þær nánast út af fyrir okkur - enda enginn á ferli. Allar rafhlöður voru uppseldar og gasljós og vatn að skornum skammti í búðunum.

Annars var heimsóknin vestur til Sams frænda ekki svo slæm þrátt fyrir slagviðri í tæpar tvær vikur. Við hjónakornin nutum þess að hvíla okkur, rápa í búðir og snæða risamáltíðir á veitingahúsum; máltíðir sem ætlaðar eru einum manni en duga handa þremur. Þá hefði ég aldrei getað ímyndað mér að ég, sem verð að teljast með stærri konum, ætti erfitt með að fá á mig nógu lítil fatanúmer! Allt er stórt í Ameríku. Fötin, bílarnir, fólkið, maturinn, húsgögnin og hvaðeina.

Nú skilst mér að Gústaf sé væntanlegur yfir Florida í næstu viku og það segir mér að ágúst sé ekki æskilegur tími til að heimsækja Florida.

Annir framundan. Skólarnir að byrja. Söknuður yfir sumri að baki en tilhlökkun að hitta unglingana mína í framhaldsskólunum og alla skemmtilegu kennarana. Kvíði þó pínulítið íslenska vegakerfinu þegar dregur til tíðinda í veðri og færð og ætla að drífa mig á erfiðu staðina áður en vetur lætur að sér kveða að ráði. Menntaskólinn á Ísafirði er alltaf fyrstur á haustin - enda oftast ófært vestur þegar líður á veturinn. En ég hlakka til....

Kaninn að missa sig.

-það vill svo til að ég er stödd í Florida  núna. Er reyndar ekki mjög hrædd við þennan storm en svo virðist sem Kaninn sé gjörsamlega að missa sig. Þeir eru farnir að safna sandi í poka og svo var ég síst að skilja af hverju það var svona margt í búðunum í gær en það var auðvitað af því allir voru að safna að sér vatnibatteríum og fleiru  fyrir storminn. En sem sagt; okkur líður vel og allt í góðu en rigningin er að byrja núna og miðja stormsins á að vera hér yfir Orlando kl. 22.00 að bandarískum tíma. Læt vita hvernig þetta fer allt saman. Er að hita mér kaffi núna.

Íbúar Flórída búa sig undir Fay